Ik wist jarenlang niet dat mijn lichaam tegen mij sprak. Ik voelde alleen spanning. Uitputting. Pijn.Maar eigenlijk probeerde mijn systeem al die tijd te zeggen:“Je bent niet veilig. Niet in je omgeving — maar ook niet in jezelf.”
Pas toen ik begon te luisteren, ontdekte ik wat het écht wilde: rust. Begrip. Aanraking. Begrenzing.
In deze blog neem ik je mee in dat stille, fysieke weten.Want je hoeft je verhaal niet altijd te begrijpen om te kunnen helen —je hoeft het alleen te durven voelen.
Codependentie en het Lichaam: De Signalen Die Je Niet Leerde Lezen
Als je jarenlang hebt geleefd vanuit aanpassen, scannen en pleasen, dan raakt je aandacht automatisch naar buiten gericht. Je voelt feilloos de ander aan — maar jezelf ben je onderweg kwijtgeraakt.
Codependentie is geen karaktertrek, maar een overlevingsmechanisme.
Je leerde om te overleven door je te richten op de veiligheid van de ander — en niet op wat jij voelt, nodig hebt of ervaart in je eigen lichaam.
Daardoor raken veel codependents afgesneden van hun lijf.
Ze leven vanuit hun hoofd, analyseren, overdenken — maar missen de diepere signalen van binnenuit.
En juist die signalen zijn essentieel in herstel.
Deze blog maakt deel uit van mijn 16-weken codependentie-hersteltraject.
Wil je hiermee dieper aan de slag? Bekijk hier het volledige traject: Codependentie Herstel Traject
Deze blog raakt aan diepe innerlijke processen én de impact van trauma op je zenuwstelsel en lichaam.
Een essentiële brug tussen zelfbewustzijn en fysiek herstel.
Alles is energie – waarom dit essentieel is in herstel
Herstel is niet alleen een mentaal of emotioneel proces. Alles in ons systeem is energie.
Je psyche, je onderbewustzijn, je emoties — ze dragen allemaal een energetische lading die invloed uitoefent op je lichaam, je zenuwstelsel en je biochemie.
Emoties zijn niet zomaar gevoelens; ze zijn signalen in beweging.
Wanneer we langdurig emoties onderdrukken of niet in staat zijn ze te verwerken, beïnvloeden deze gevoelens onze hersenen en chemie.
Emoties activeren de afgifte van bepaalde neurotransmitters en hormonen, zoals cortisol (het stresshormoon) en adrenaline, die het lichaam in een constante waakstand zetten.
Als dit langdurig aanhoudt, daalt de productie van rustgevende stoffen zoals serotonine en oxytocine, waardoor het zenuwstelsel overbelast raakt en het lichaam spanning opslaat in gebieden zoals de onderrug, buik of keel.
Deze processen gaan vaak veel verder dan alleen stress of overprikkeling.
Langdurige codependentie kan je hele systeem uitputten en leiden tot hormonale disbalans, verminderde spijsvertering, slaapproblemen en onverklaarbare fysieke klachten.
Wil je hier dieper in duiken?
Op deze themapagina lees je hoe codependentie je lichaam beïnvloedt en hoe je weer in balans komt — vanuit een holistische én wetenschappelijk onderbouwde benadering.
Wat gebeurt er dan in je lichaam?
Als je zenuwstelsel continu op scherp staat, raakt je hele systeem uit balans.
Emoties worden onderdrukt. Spanning hoopt zich op. En je lichaam begint te spreken — vaak op plekken die energetisch verbonden zijn met de delen in jou die zich niet gehoord, niet vrij of niet veilig voelen.
Maar als je die taal nooit hebt geleerd, voelt je lijf als een mysterie.
De klachten zijn vaak ‘vage’ spanningen of chronische signalen
Codependentie beïnvloedt niet alleen je emoties, maar ook je hele systeem.
Je zenuwstelsel raakt chronisch overbelast, je stresshormonen blijven actief, en je lichaam zoekt naar manieren om het evenwicht te herstellen — vaak zonder dat je het zelf doorhebt.
Het gevolg? Klachten die moeilijk te plaatsen zijn. Niet ernstig genoeg om direct naar een arts te gaan, maar wel steeds aanwezig. Soms vaag, soms heel duidelijk.
- Een druk op je borst, alsof je niet diep kunt ademhalen
- Steeds terugkerende pijn in je onderrug, vooral als je je gespannen of onzeker voelt
- Een constante spanning in je onderbuik, alsof je alles moet controleren
- Een brok in je keel die opspeelt als je je waarheid wilt uitspreken
- Vage spierpijn of kramp, zonder fysieke inspanning
- Slaapproblemen, hoofdpijn of overprikkeling
- Hormonen uit balans, spijsvertering ontregeld of PMS verergerd
Deze signalen zijn geen toeval.
Ze zijn de manier waarop je lichaam jou probeert te vertellen: “Hier zit iets vast. Hier is iets wat nog niet gevoeld of losgelaten is.”
Maar zolang je leeft vanuit overleving, disconnectie of over-analyse, blijven die signalen op de achtergrond.
Soms jarenlang. Tot je besluit ze écht serieus te nemen.
Veel codependents denken:
“Ik weet wat ik voel.”
Maar wat ze eigenlijk weten, is wat ze denken dat ze voelen.
En dat is niet hetzelfde als lichaamssignalen écht waarnemen.
Emoties zijn energie in beweging
Elke emotie zendt een signaal naar je hersenen.
En je hersenen reageren – met stoffen, signalen, spanning of juist ontspanning.
Maar als emoties te lang onderdrukt worden, verandert je biochemie.
Je maakt minder rustgevende stoffen aan. Je zenuwstelsel raakt uit balans.
En je lichaam gaat reageren.
Waar voel jij het?
“Lichamelijke klachten vertellen een verhaal. En dat verhaal is vaak niet logisch, maar energetisch. Elk deel van je lichaam heeft zijn eigen taal — en een eigen herinnering aan wat er ooit niet kon stromen.”
• Onderrug – Angst die je tegenhoudt om vooruit te bewegen.
Je wilt wel, maar je lijf zegt: “Wacht. Het is niet veilig.”
Soms voel je letterlijk alsof je niet vooruitkomt.
• Onderbuik – Geblokkeerde creatiekracht, passie, intuïtie.
Dit is je centrum van gevoel én actie. Als daar spanning zit, raak je je flow kwijt.
Moeite om te voelen wat jij wilt. Of het gevoel dat je nooit écht in beweging komt.
• Keel – Niet spreken, niet durven uiten.
Onuitgesproken waarheid. Angst voor afwijzing als je je stem laat horen.
Slikken, schrapen, een brok in je keel – het is vaak meer dan fysiek.
• Ogen / voorhoofd / zicht – Wanneer je lange tijd niet kon of mocht zien wat er écht was.
Of wanneer jouw blik op de werkelijkheid nog gekleurd wordt door oude pijn of valse overtuigingen.
Je kunt letterlijk het contact verliezen met je innerlijke visie.
Waar en waarom je lichaam spreekt – de energetische spiegel van je verleden
Je lichaam liegt nooit.
Het slaat op wat jouw hoofd probeert te verklaren — of liever wil vergeten.
En vaak nestelen onverwerkte emoties zich precies dáár waar jouw systeem ooit het hardst zijn best moest doen om te overleven.
Onderrug – Je basis, je veiligheid, je richting
De onderrug is bij veel mensen met codependentie een zwakke plek.
Het is het gebied dat verbonden is aan veiligheid, stevigheid, individuele kracht en voorwaartse beweging.
Als je als kind hebt geleerd dat ‘jezelf zijn’ gevaarlijk was –
dat zichtbaar zijn, opvallen of je eigen keuzes maken tot afwijzing of straf leidde –
dan is het logisch dat je lichaam zegt:
“Blijf maar klein. Blijf maar op de plek. Beweeg niet.”
Wat hier vast kan zitten:
• Diepe angst voor afwijzing of zichtbaarheid
• De overtuiging: “Ik ben niet sterk genoeg” of “Ik mag geen ruimte innemen”
• Spanning die je belemmert om écht richting te kiezen in je leven
Vaak voelt dit als:
• Beklemming in de onderrug bij stress of keuzes maken
• Niet durven doorgroeien of letterlijk stilstaan in je leven
Onderbuik – Gevoel, creatie, verlangen, actie
De onderbuik is het centrum van je gevoel, verlangen, intuïtie en beweging.
Het is de plek van activering, van passie, maar ook van je meest basale emoties: woede, verdriet, verlangen en schaamte.
Bij veel codependents is hier spanning opgeslagen,
omdat ze jarenlang niet mochten voelen wat ze voelden —
of geleerd hebben dat hun verlangens onbelangrijk, te veel of gevaarlijk waren.
Wat zich hier vaak vastzet:
• Oude frustratie omdat je jezelf niet kon zijn
• Schaamte over je verlangens of behoeftes
• Onderdrukte boosheid die nooit ruimte kreeg
Mensen ervaren dit vaak als:
• Drukkend gevoel in de buik
• Onverklaarbare spanning of krampen
• Het gevoel ‘geen richting’ of ‘geen actie’ te kunnen nemen, ondanks het verlangen
Keel – Waarheid, expressie, zichtbaarheid
De keel staat symbool voor je stem, je waarheid, je communicatie en je grenzen.
Als je als kind of jongvolwassene hebt geleerd dat je mond houden veiliger is –
dat jouw waarheid leidt tot afwijzing, ruzie of stilte –
dan sluit dit gebied zich langzaam af.
Wat zich hier kan nestelen:
• Angst om jezelf uit te spreken
• Onuitgesproken verdriet of woede
• De overtuiging: “Als ik mezelf uitspreek, gebeurt er iets slechts”
Gevolgen in het lichaam:
• Een brok in je keel
• Veel slikken, kriebels, keelschrapen
• Moeite met woorden vinden of jezelf te uiten onder druk
Ogen / Voorhoofd – Zicht, intuïtie, helderheid
Dit is het gebied van innerlijk zien, intuïtief waarnemen en mentale helderheid.
Als jij lange tijd hebt moeten negeren wat er echt gebeurde —
bijvoorbeeld omdat ontkenning de enige manier was om te overleven —
dan wordt je waarneming gekleurd door oude pijn of valse overtuigingen.
Wat zich hier kan vastzetten:
• Verlies van richting of visie
• Over-analyse en geen contact meer met intuïtie
• Verwarring tussen angst en waarheid
Fysiek merk je dit aan:
• Vermoeidheid rond je ogen
• Gevoel alsof je ‘door een mist’ leeft
• Hoofdpijn of overprikkeling bij te veel informatie
Waarom dit essentieel is in herstel
Wanneer je jarenlang je gevoel, je lichaam of je waarheid hebt moeten onderdrukken,
is het niet raar dat je lichaam uiteindelijk iets gaat zeggen.
Je systeem wil je niet tegenhouden – het wil je beschermen.
Maar die bescherming is gebaseerd op het verleden.
En jij leeft nu.
Je bent nu wél veilig genoeg om te voelen, te bewegen, te spreken, te kiezen.
Daarom is herstel niet alleen psychisch of mentaal – het is ook fysiek en energetisch.
Je lichaam herinnert zich wat jij vergeten bent.
En precies dáár ligt je sleutel naar heling.
Waarom dit geen “zweverig verhaal” is
Je hoeft niet in chakra’s of andere systemen te geloven om te erkennen:
Je lichaam spreekt. En het doet dat als jij (of jouw innerlijke kind) nog niet durft te voelen.
Je lichaam reageert op overlevingsstrategieën met spanning, vermoeidheid, blokkades.
Dat is niet raar. Dat is logisch.
Je psyche, je zenuwstelsel en je energieveld werken samen.
En heling vraagt om een benadering die al deze lagen erkent.
Hoe werk ik hiermee in mijn praktijk?
In mijn traject werk ik niet alleen met woorden, maar ook met het lichaam.
We brengen bewustzijn naar plekken waar je jezelf onbewust bent kwijtgeraakt.
Met reflectie, visualisatie, ontspanning en energetische integratie.
Je hoeft het niet te begrijpen – je hoeft het alleen te voelen.
En je lichaam weet precies wat er klaar is om los te laten.
Slot – Terug naar jezelf
Wat je jarenlang hebt vastgehouden, mag je stap voor stap gaan loslaten.
Niet omdat je er vanaf moet. Maar omdat je het niet meer nodig hebt.
Je lichaam wil je niet tegenhouden – het wil je beschermen.
En jij mag nu kiezen voor een andere waarheid:
Eén die begint in zachtheid. In ruimte. In jezelf.
In mijn traject werk ik samen met jou aan het herstellen van deze verbinding – zodat je lichaam geen last meer hoeft te dragen van wat je hoofd al lang heeft begrepen.